Со пресудата барањата на осудените В.Т. и С.Б. за вонредно преиспитување на правосилната пресуда на Основниот кривичен суд Скопје КОК бр.30/17 од 31.03.2020 година и пресудата на Апелациониот суд Скопје КОКЖ бр.70/20 од 08.04.2022 година, се одбиваат како неосновани, а барањето на осудениот Ѓ.Т. за вонредно преиспитување на правосилната пресуда на Основниот кривичен суд Скопје КОК бр.30/17 од 31.03.2020 година и пресудата на Апелациониот суд Скопје КОКЖ бр.70/20 од 08.04.2022 година, се отфрла како недозволено.

Во врска со наводите за дадените помилувања Врховниот суд констатира дека даденото помилување не произвело правно дејство бидејќи било дадено врз основа на членот 11 од Законот за помилување, која одредба не била дел од правниот поредок, што значи дека осудениот никогаш и не се стекнал со право да биде ослободен од кривичен прогон.

Исто така, Врховниот суд констатира дека постапката пред пониските судови како целина била спроведена во согласност со принципите и гаранциите содржани во членот 6 од Европската конвенција за човековите права. Пресудата во целост може да се преземе на следниот линк.